Przejdź do głównej zawartości

"Dziewczynka w czerwonym płaszczyku"

Kate z bloga mojeporanki przypomniała mi o Romie Ligockiej...
pora odkurzyć tą pozycję...
znakomita autobiografia ukazana oczami małej dziewczynki...
getto, strach, upokorzenie, śmierć najbliższych...
powojenny okres...Kraków, przyjaźnie, miłości...
niezwykła siła charakteru...
wracam do niej po raz kolejny...


Komentarze

  1. ja też lubię Romę - tak subtelnie pisze. A czytałaś jej opowiadania?

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. nie czytałam nic poza opisaną wyżej książką ale może się skuszę :)

      Usuń
  2. roma pisze w bardzo ciepły sposób. ale - pomimo - nie sięgnę po książkę o czasie wojny. nie teraz.

    OdpowiedzUsuń
  3. Nie czytałam...
    miłego dnia kochana, buziaki ślę

    OdpowiedzUsuń
  4. Koniecznie muszę przeczytać.
    Miłego dnia :*
    Całusy i dziękuję za pomoc :*

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. poczytaj :)
      nie ma za co mam nadzieję,że z małą lepiej :*

      Usuń
  5. Bardzo lubie Rome Ligocką. Przeczytałam już kilka książek i bardzo chetnie do
    nich powracam. Czytając jej książki, bardzo często mam wrażenie, że czytam własne
    myśli...

    OdpowiedzUsuń
  6. Moje klimaty. Obecnie, pomimo obejrzenia filmu, czytam 'Biegnij, chłopcze, biegnij':)

    OdpowiedzUsuń
  7. Bardzo lubię :) A czytałaś "W kanałach Lwowa" - to książka, na podstawie której powstał film "W ciemności".

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. nie czytałam ale na pewno to zrobię skoro polecasz :)

      Usuń
  8. Nie czytałam tej książki, ale może się po nią skuszę w wolnym czasie.
    Pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń
  9. niezwykla ksiazka...

    OdpowiedzUsuń
  10. Nie czytałam tego akurat, ale niespecjalnie lubię czytać takie książki, ciężko mi się czyta o takiej tematyce. Buziaki :*

    OdpowiedzUsuń
  11. Nie czytałam - postanawiam to zmienić...
    http://eksperyment-przemijania.blog.onet.pl/

    OdpowiedzUsuń
  12. Przerażają mnie takie książki... ale chętnie przeczytam :)

    MSjournalistic.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  13. Ajj nie słyszałam o tej autorce. Muszę nadrobić zaległości ;)

    OdpowiedzUsuń
  14. Interesuje mnie okres II Wojny Światowej. Na pewno sięgnę po tę pozycję w niedalekiej przyszłości. :)

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Szare serce

O Tak! Jestem 3 razy na tak :D Walentynki 2015 były niesamowite bez dwóch zdań! Bukiet kwiatów, które uwielbiam... obiad we dwoje... znacząca wymiana spojrzeń... wspominki... i wreszcie seans 50 twarzy Greya! Jak przy każdym filmie są zadowoleni i krytycy.... Moje odczucia? Totalnie się zakochałam :D Jestem oczarowana :) Główni aktorzy? Dakota Johnson - od razu ją polubiłam...co do Jamiego Dornana na początku nie byłam przekonana czy będzie odpowiedni do tej roli ale jak tylko zobaczyłam go w pierwszej minucie - wiedziałam,że tylko on może być Greyem! Było dokładnie tak jak sobie wyobrażałam podczas lektury :) nie widzę żadnych minusów a o plusach mogłabym rozmawiać non stop! Muzyka do filmu również mnie urzekła :) Reasumując całość to dla mnie strzał w 10!  Nie obchodzą mnie opinie,że to porno czy erotyka dla mamusiek...każdy ma swoje zdanie :P jedno jest pewne: w Greyu naprawdę można się zakochać... źródło

Wiosna coraz bliżej?

Temperatura i widoki za oknem wskazują na nadchodzącą wiosnę... Samopoczucie powoli się poprawia...zaczynamy 12 tydzień :) Luty przeleciał mi przez palce, gdzieś go zgubiłam pomiędzy pączkami a Greyem ;-) W domu niewielkie przemeblowanie,a dało więcej przestrzeni i zrobiło się lepiej... W głowie,serduchu i myślach powolutku wykluwa się wiosna... Mówiłam już jak kocham zupy? ziemniaczana,która wyszła spontanicznie okazała się rewelacyjna :D jeszcze dziś w pracy będę się nią raczyć z prawdziwą przyjemnością :) Wierzę,że z końcem pierwszego trymestru poczuję się już w pełni sił i w marcu odświeżę swoje włoski stęsknione jasnych pasemek :) pobuszuję też za ciuszkami i wreszcie znajdę czas na ploty z siostrą :) marzec zacznie się dość intensywnie: imieniny męża, urodziny siostry,a później badanie USG i może już okaże się kto zamieszkuje brzuch... tak więc byle do marca! luty pożegnam bez sentymentu...   źródło

1,2,3,4...

zastanawialiście się kiedyś nad upływem czasu? w dzieciństwie miałam go pod dostatkiem... dzień się dłużył...noc mijała szybko... człowiek zastanawiał się co z tym czasem zrobić... dzisiaj...muszę wszystko porządnie planować, organizować, zapisywać żeby ten dzień zapełnić maksymalnie ile się da i wszystko pozałatwiać... nie za bardzo mi się to podoba... a może nie liczyć godzin, lat...? jedno jest pewne: czas pędzi nieubłaganie...uświadomiłam to sobie po raz n-ty...tym razem w kolejce na badania okresowe do pracy...a przecież nie tak dawno je robiłam...ta...3 lata temu... źródło: internet